خواص استفاده از کود سورگوم شرح دهید ؟

Question

خواص استفاده از کود سورگوم شرح دهید ؟
کارایی موثر کود سورگوم را در باروری بیشتر محصول توضیح دهید ؟

حسین برخورداری · Answer

کمبود مواد مغذی خاک و تنوع بارندگی باعث ایجاد اختلال در تولید سورگوم می شود ( دو رنگ سورگوم (L). Moench) در منطقه سودانو-ساحلی. هدف از این مطالعه بررسی عوامل محیطی است که می تواند تأثیر کود را بر عملکرد دانه سورگوم تعیین کند و استراتژی های مناسب کوددهی را با توجه به انواع سورگوم (انواع اصلاح شده گرده افشانی ترکیبی و باز) و زمینه های زیست محیطی تنظیم کند. آزمایشات میدانی در طی فصل های رشد 2015 و 2016 در Nioro du Rip و در Sinthiou Malème (سنگال) انجام شده است. در یک طرح بلوک کامل تصادفی که در یک طرح خرد شده و در چهار تکرار مرتب شده است ، سه عامل مورد آزمایش قرار گرفت: ژنوتیپ سورگوم (G: Fadda ، Faourou ، Soumalemba و Soumba با طول چرخه های مختلف) ، محیط (E: آبیاری و دیم ، انواع مختلف خاک) و سطح باروری) و مدیریت باروری (M: پنج ترکیب مختلف از دوز مصرف و زمان استفاده) از جمله T1 = کودی استفاده نشده است. T2 (تمرین توصیه شده ، 100٪) = 150 کیلوگرم در هکتار NPK (15-15-15) هنگام ظهور + 50 کیلوگرم در هکتار اوره (46٪) در پنجه زنی + 50 کیلوگرم در هکتار اوره در گسترش ساقه ؛ T3 = 50٪ T2 ؛ T4 (تاخیر 100٪) = 150 کیلوگرم در هکتار NPK +50 کیلوگرم در هکتار اوره در پسوند ساقه +50 کیلوگرم در هکتار اوره در عنوان؛ T5 = 50٪ T4. نتایج نشان داد که: (i) در اکثر محیط ها ، گیاهان تحت تنش تحت تیمارهای دیررس (T4 و T5) پس از استفاده از کود ، زیست توده را بازیافتند (ii). عملکرد دانه با T5 در شرایط خوب آبیاری بالاتر از T4 بود (بارندگی کافی و به خوبی توزیع شده و در نهایت آبیاری تکمیلی). (III) Fadda ، یک ترکیبی ، متفاوت از سایر ارقام فقط برای تولید زیست توده به لقاح پاسخ داد ، (IV) تیمار کود دیررس (T4) عملکرد دانه بالاتری نسبت به روش توصیه شده (T2) در محیط با پتانسیل عملکرد پایین داشت و (v) ژنوتیپهای با طول دوره چرخه طولانی از کوددهی دیررس در مقایسه با ژنوتیپهای مدت چرخه کوتاه سود بهتری داشتند. این مطالعه نشان داد که در شرایط سودانو-ساحلی ، اگر فصل بارندگی شروع کندی داشته باشد ، بسته به ژنوتیپ های سورگوم (یعنی طول چرخه) و مقدار N اولیه خاک ، کود دیرهنگام سورگوم می تواند برای عملکرد دانه مفید باشد.
کلمات کلیدی: استراتژی های لقاح دیررس ؛ شرایط محیطی ؛ سورگوم ؛ منطقه سودانو - ساحلی

1. مقدمه
سورگوم ( Sorghum bicolor L. Moench) یک ماده اصلی غذایی برای میلیون ها نفر در مناطق گرمسیر و نیمه خشک آفریقا ، آسیا و آمریکای جنوبی است [ 1 ] و در بیشتر غذاها و محصولات غذایی مصرف شده در ساحلیان و سودانو وجود دارد- مناطق ساحلی آفریقا. حتی اگر به عنوان یک محصول مقاوم به خشکی و سازگار با مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری توصیف شده باشد [ 2 ، 3 ] ، امروزه کشت سورگوم در منطقه سودانو-ساحلی با بهره وری پایین همراه است. برای غلبه بر این بهره وری کم ، پرورش دهندگان گیاهان طی دهه های گذشته انواع مدرن و زنده مانند هیبریدها و انواع گرده افشانی باز (OPV) را برای محیط های مختلف تولید کرده اند [ 4 ، 5 ، 6، 7 ] با این وجود ، برای دستیابی به بازده متوسط ​​با استفاده از این هیبریدها و OPV ، روش های كاشت مناسب برای بهینه سازی استفاده از محتوای آب خاک و ورودی های كودكی مهم است [ 8 ، 9 ، 10 ].
به گفته هانسن [ 11 ] ، آب و هوا مهمترین عاملی است كه بر تولید مواد غذایی حاكم است ، از این رو كشاورزی بیشترین وابستگی به آب و هوا از بین همه فعالیتهای انسانی در نظر گرفته می شود. مشخصه ساحل با تنوع شدید آب و هوایی است ، و اثرات خشکسالی های شدید در اواخر قرن 20 نشان می دهد [ 12 ]. شدت عدم اطمینان اوضاع به ویژه در ساحل که کشاورزی دیم منبع اصلی تأمین غذا و درآمد است ، بسیار زیاد است [ 13 ، 14 ]. عوامل اصلی که تولید محصول را در منطقه سودانو-ساحلیان محدود می کنند ، کمبود عناصر غذایی خاک (به ویژه کمبود N) ، فصل کوتاه بارندگی و تنوع بارندگی بین سالانه و درون فصلی ، با وقوع طلسم های خشک در طول دوره رشد محصول است [15 ] بر اساس گزارش ارزیابی چهارم هیئت بین دولتی تغییر اقلیم (IPCC) (AR4 ، 2007) ، تغییرات آب و هوایی منجر به افزایش انتشار گازهای گلخانه ای بر عدم اطمینان بارندگی و حوادث شدید مانند خشکسالی شدید ، جاری شدن سیل ، افزایش دما در برخی از مناطق جهان در آفریقا ، تغییرات آب و هوایی و تغییر پذیری فشار بیشتری بر روی آب تحمیل می کند (در دسترس بودن ، دسترسی و تقاضای آن) و سیستم های نیمه خشک دیم مخلوط در ساحل و همچنین سیستم های چند ساله دیم و مرتفع مرتفع در منطقه دریاچه های بزرگ و در سایر مناطق شرق آفریقا [ 16 ، 17] تنوع و تغییر اوضاع بر تولید غذا ، ثبات منابع غذایی ، استفاده از غذا ، دسترسی به قیمت غذا و غذا در سراسر جهان تأثیر می گذارد [ 18 ]. مقابله با عدم اطمینان آب و هوا برای کشاورزی به طور کلی و برای کشاورزان به طور خاص یک چالش است. خطرات درک سرمایه گذاری در ورودی به دلیل آب و هوا غیر قابل پیش بینی، کشاورزان در ساحل هنوز هم با استفاده کمی و یا بدون کود و انواع محصول محلی، از این رو حفظ سطح تولید پایین [ 13 ، 19] با این حال ، با رشد جمعیت و افزایش تقاضا برای مواد غذایی ، به حداکثر رساندن بهره وری محصول ضمن به حداقل رساندن تلفات و حفظ انعطاف پذیری ، یک الزام پیچیده است. در این زمینه ، مدیریت مناسب کود می تواند یکی از استراتژی های کلیدی برای بهینه سازی عملکرد محصولات باشد زیرا نیتروژن و آب دو عامل مهم در تولید محصول هستند [ 20 ، 21 ، 22 ]. برای کاهش اثر عدم قطعیت بارندگی و کنار آمدن با طلسم های خشکسالی در طول فصل رشد ، نیاز به در نظر گرفتن اطلاعات و پیش بینی های آب و هوایی برای تعیین زمان مصرف کود وجود دارد. مطالعات متعدد سلطان و همکاران [ 23 ] ، رودیر و همکاران [ 24 ] و سلطان و گائتاني [ 25] نشان داد که پیش بینی های فصلی می توانند به ارائه مشاوره در مورد انتخاب انواع ، تاریخ کاشت و مدیریت نهاده ها کمک کنند. رودیر و همکاران [ 24 ] نشان داد که (i) پیش بینی های طولانی مدت فصل بارندگی (شروع و جابجایی) و سالهای مرطوب ، استفاده از ارقام ارزن چرخه کوتاه را به دلیل خساراتی که به ارقام زودرس رسیده وارد می کند و (ii) تأثیر کود در سالهای مرطوب را حذف می کند مثبت در عملکرد در جنوب غربی نیجر. بنابراین، پیش بینی آب و هوا در آینده ممکن است کشاورزان آفریقایی را به تصمیم گیری های استراتژیک بسیار مهم برای کاهش آسیب پذیری و افزایش سود دهی مزرعه خود [کمک 23 ].
تأخیر در مصرف کود با توجه به پیش بینی و میزان بارندگی مشاهده شده ممکن است یک استراتژی مناسب برای افزایش عملکرد دانه سورگوم و کاهش تلفات احتمالی در سرمایه گذاری های ورودی باشد. نتایج کود دیررس به ویژه کاربردهای N در گیاهان زراعی در بین مطالعات افزایش عملکرد و کیفیت دانه بسیار متفاوت بود [ 26 ، 27 ، 28 ، 29 ، 30 ]. برخی از مطالعات میدانی در مورد لقاح دیررس نتایج امیدوار کننده ای را نشان داد. Wuest و Cassman [ 31 ] بازده جذب نیتروژن گیاه پیش گیاه را در مقایسه با کاربرد اواخر فصل گندم آبیار مقایسه کردند و با کاربرد دیررس افزایش قابل توجهی در عملکرد مشاهده کردند. پرز و همکاران [ 32] افزایش عملکرد برنج خام 6٪ و عملکرد برنج سر 17٪ با کاربرد اضافی N 30 کیلوگرم N / ha در گلدهی را گزارش کرد. بودسون و همکاران [ 33 ] با مطالعه تقسیم کود N بر روی گندم دریافت که استفاده از دو کود N در دو مرحله طولانی شدن ساقه و برگ برگ پرچم عملکرد مشابهی را با کیفیت دانه بالاتر در مقایسه با روش سنتی با 3 کاربرد در مرحله پنجه زنی ، کشیدگی ساقه و پرچم برگ ارائه می دهد. علاوه بر این ، تعدادی از مطالعات پتانسیل افزایش عملکرد دانه و پروتئین دانه را از طریق استفاده از اواخر فصل N در شرایط دیم نشان داد [ 34 ، 35 ] و در شرایط آبیاری [ 36 ، 37] این نویسندگان دریافتند که افزایش عملکرد با N در اواخر کاربرد به منبع N بومی خاک ، جذب قبلی N خاک ، مرحله رشد گیاه و پتانسیل عملکرد بستگی دارد. علاوه بر این ، Rötter و Van Keulen [ 38 ] گزارش دادند كه پاسخ ژنوتیپ های مختلف ذرت (مدت كوتاه ، متوسط ​​، طولانی) به لقاح با توجه به رژیم های مختلف بارندگی در هشت منطقه مورد مطالعه متفاوت است. توزیع عملکرد برای هشت سایت به سالهای عادی ، نامساعد و مساعد بستگی دارد. کیتینگ و همکاران [ 39 ] و مک كاون و همكاران [ 40 ] پیشنهاد کرد که کشاورزان با تنظیم روش های کاشت در شرایط دیم در اوایل فصل ، یعنی استفاده از کودها فقط در فصول "خوب" (مطلوب) از مزایای آنها بهره مند می شوند.
اهداف این تحقیق (i) تعیین پاسخ انواع مختلف سورگوم غربی آفریقایی با طول چرخه های مختلف به استفاده از کود (NPK و اوره) در مراحل انتخاب شده از توسعه با توجه به رژیم آب (الگوهای مختلف بارندگی) به عنوان مثال ، ژنوتیپ * محیط * فعل و انفعالات مدیریتی و (ب) تعریف شرایط مطلوب عملکرد دانه با دیر کاربرد. این فرضیه وجود دارد که (1) لقاح دیررس تحت شرایط دیم با توزیع باران خوب پس از شروع آهسته فصل بارندگی مفید خواهد بود.

2. مواد و روش ها

2.1 سایت های آزمایشی
این مطالعه در طی فصل های بارانی 2015 و 2016 در ایستگاه های آزمایشی ISRA (موسسه تحقیقات کشاورزی سنگال) "Nioro du Rip" (13 درجه 44 ′ شمالی ؛ 15 درجه 46 ′ غربی) و "Sinthiou Malème" (13 ° 46 ′ شمال شرقی ؛ 13 ° 40 ′ غربی) ، هر دو نماینده آب و هوای سودانو-ساحلی سنگال با توزیع باران یک حالته از ژوئن تا اکتبر با اوج در هفته آخر آگوست. در حالی که متوسط ​​بارندگی فصلی بلند مدت در این دو مکان مشابه است (به ترتیب 790 میلی متر و 763 میلی متر برای دوره 1987-2016 برای Nioro du Rip و Sinthiou Malème) ، آنها در طول 2 سال مطالعه کاملا متفاوت بودند: میلی متر (2015) و 917 میلی متر (2016) در Nioro du Rip و 563 میلی متر (2015) و 553 میلی متر (2016) در Sinthiou Malème. شکل 1 دما ، آب تجمعی دریافت شده (بارندگی و آبیاری) در هر دهه برای 2 سایت (Nioro du Rip ، Sinthiou Malème) طی 2 سال (2015 و 2016) را نشان می دهد.

شکل 1. آب تجمعی (باران + آبیاری) ، میانگین دمای هوا (Tmean) در هر دهه و تاریخ کاشت (S) برای 2 مکان ( الف ) Nioro du Rip در 2015 ، ( ب ) Sinthiou Malème در 2015 ، ( c ) Nioro du Rip در 2016 و ( d ) Sinthiou Malème در 2016؛ N15-I: Nioro du Rip 2015 Irrigated، N15-R: Nioro du Rip 2015 Rainfed، N16-I: Nioro du Rip 2016 Irrigated، N16-R: Nioro du Rip 2016 Rainfed، S15-R: Sinthiou Malème 2015 Rainfed، S16 -R: Sinthiou Malème 2016 Rainfed ، S: تاریخ کاشت ، S1: تاریخ کاشت 1 ، S2: تاریخ کاشت 2.

خاک آزمایشات در Nioro du Rip برای هر دو سال شنی بود در حالی که در Sinthiou Malème در سال 2015 ماسه ای و در سال 2016 لوم شنی بود ( جدول 1 ). برای دو سال ، آزمایشات در مکان های مختلف انجام شد تا از اثر باقی مانده لقاح قبلی جلوگیری شود. برای همه آزمایشات محصول قبلی (سال قبل) بادام زمینی بود. شرایط اولیه در 30 سانتی متر بالای خاک دقیقاً قبل از کاشت مشخص شد ( جدول 1 ).

جدول 1. شرایط خاک در ابتدای هر آزمایش.

در Nioro du Rip ، برای هر دو سال ، 2015 و 2016 ، ما آزمایش های آزمایشی باران و آزمایش های تکمیل شده با آبیاری (روش بارانی) را در اوایل و اواخر فصل رشد داشتیم تا شرایط آبیاری خوبی داشته باشیم. آزمایشات آبیاری 110 میلی متر در چهار رویداد آبیاری در سال 2015 و 200 میلی متر در ده رویداد آبیاری در سال 2016 دریافت کرد ( شکل 1)) پس از خشک شدن خاک در 15 سانتی متر بالا و خشک شدن گیاهان ، آبیاری انجام شد. حداقل 30 میلی متر در هفته به محصول اعمال شد. بعد از آبیاری وضعیت خاک برای 30 سانتی متر اول نزدیک به ظرفیت مزرعه بود. در سینتیو مالم دسترسی به امکانات آبیاری وجود نداشت. آزمایشات به عنوان "Nioro du Rip 2015 Irrigated" (N15-I) ، "Nioro du Rip 2015 Rainfed" (N15-R) ، "Nioro du Rip 2016 Irrigated" (N16-I) ، "Nioro du Rip" نامگذاری شده و به آنها ارجاع داده می شود 2016 Rainfed »(N16-R) ،« Sinthiou Malème 2015 Rainfed »(S15-R) و« Sinthiou Malème 2016 Rainfed »(S16-R). تاریخ کاشت محاکمه دوم در Nioro du Rip در سال 2016 (N16-R) حدود 28 روز به تأخیر افتاد تا رژیم آب متنوع شود. کنترل علف های هرز ، کنترل آفات و بیماری ها برای اطمینان از شرایط بهینه آزمایش انجام شد.

2.2. طراحی تجربی
طرح آزمایشی یک طرح بلوک کامل تصادفی بود که در یک طرح خرد شده و در چهار تکرار مرتب شده بود. تیمارها شامل پنج الگوی لقاح ، متفاوت از نظر کمی و / یا زمان استفاده ، همراه با چهار ژنوتیپ سورگوم بودند. تیمارهای باروری به قطعات اصلی اختصاص یافتند. کودها در مراحل مختلف رشد استفاده شدند ( شکل 2)) با تغییر در ریخت شناسی گیاه یا ظاهر اندام های جدید تعیین می شود (زمان بندی متفاوت بر اساس ژنوتیپ). ژنوتیپ ها به زیرگروه ها اختصاص داده شدند. شش آزمایش فقط با تصادفی بودن درمان ها متفاوت بود. واحد آزمایشی (زیر قطعه) شامل پنج ردیف به طول 6.8 متر با فاصله بین ردیف 0.8 متر بود. پنج تا شش بذر در تپه هایی با فاصله 0.4 متر کاشته شد ، دو گیاه پس از رقیق شدن حدود دو هفته پس از کاشت ، تراکم 620000 بوته در هکتار باقی ماند.

شکل 2. مراحل رشد ژنوتیپ های سورگوم در طول آزمایشات ( الف ) در سال 2015 و ( ب ) در سال 2016 ؛ نوار سبز نشان دهنده اولین تاریخ کاربرد متعارف (ظهور) ، نوار قرمز نشان دهنده اولین تاریخ برنامه دیرهنگام (پسوند ساقه) ، SE: کاشت تا ظهور ، ET: پایان ظهور تا پنجه زنی ، TS: پایان کشش تا ساقه ، SH ، پایان ساقه توسعه به عنوان ، HM: پایان عنوان به بلوغ ، N15-R: Nioro 2015 Rainfed ، N15-I: Nioro 2015 آبیاری ، N16-I: Nioro 2016 تاریخ کاشت 1 ، N16-R: Nioro 2016 تاریخ کاشت 2 ، S15-R : Sinthiou Malème 2015، S16-R: Sinthiou Malème 2016.

جدول 2 روشهای "لقاح" را نشان داد. آنها (i) T1 بودند ، کودی به کار نرفت ، یعنی 0٪. (ii) T2 ، 150 کیلوگرم در هکتار NPK (15-15-15) در هنگام ظهور و به دنبال آن 50 کیلوگرم در هکتار اوره (46٪) در پنجه و 50 کیلوگرم در هکتار اوره در پسوند ساقه ، به طور معمول و توصیه شده توسط موسسه تحقیقات کشاورزی سنگال از نظر مدت زمان استفاده و دوز (69 کیلوگرم نیتروژن در هکتار 1 ، 23 کیلوگرم فسفر در هکتار 1 و 23 کیلوگرم کیلوگرم در هکتار 1 برای تولید سورگوم) یعنی 100٪ ؛ (III) T3 ، نیمی از نرخ T2 با همان زمان استفاده شده ، یعنی 50٪ ؛ (IV) T4: T2 با تأخیر اعمال می شود ، یعنی 100٪ تأخیر. و (V) T5 ، نیمی از نرخ T4 با همان زمان اعمال می شود ، یعنی تاخیر 50٪.

جدول 2. روش های کوددهی.

به غیر از T2 یک توصیه تحقیقاتی برای کشت سورگوم در سنگال ، سایر روشها با در نظر گرفتن سناریوهای احتمالی کود حاصل از پیش بینی های هواشناسی و / یا بارندگی مشاهده شده در ابتدای فصل رشد تعیین شد. در صورت عدم اطمینان پیش بینی ها می توان روش های T4 و T5 را تمرین کرد ، اما فصل به آرامی شروع می شود و بالاخره خوب به نظر می رسد. در این حالت در ابتدا کودی اعمال نمی شود ، اما با شروع فصل بارانی باران ، کشاورزان بعدا کود می دهند. به دلایل لجستیکی ، هیچ شرایطی وجود ندارد که شرایط پس از شروع خوب فاجعه بار شود ، که باعث می شود کشاورزان پس از استفاده اولیه از NPK از اوره استفاده نکنند. با این حال،
چهار ژنوتیپ سورگوم (Fadda ، Soumalemba ، Soumba و Faourou) به زیرگروه ها اختصاص داده شدند. جدول 3 مشخصات چهار ژنوتیپ سورگوم مورد استفاده در این مطالعه را نشان داد. آنها از نظر فنولوژی (طول دوره کوتاه ، متوسط ​​و طولانی) ، معماری (بلند یا کوتاه) ، پاسخ به ورودی ها (ترکیبی در مقابل انواع گرده افشانی باز) و کاربرد (دانه یا هدف دو منظوره) متفاوت هستند.

جدول 3. مشخصات ژنوتیپ های سورگوم استفاده شده.

2.3 جمع آوری داده ها
برای ارزیابی اثر کود دیررس روی رشد گیاه ، زیست توده روی زمین در هر زیر قطعه در پنجه زنی (B1 ، همیشه قبل از استفاده از کود دیررس) و در گلدهی کامل (B2 ، همیشه بعد از کود دیررس) ، در دو قطعه 4 تپه به طور تصادفی جمع آوری شد. در سه ردیف مرکزی انتخاب شده است. زیست توده خشک پس از یک فرآیند خشک کردن کنترل شده (ابتدا در زیر گلخانه و سپس در اجاق در دمای 65 درجه سانتیگراد) ارزیابی شد. این داده ها در کلیه آزمایش ها به استثنای B1 برای Nioro du Rip 2016 دیم (N16-R) ، به دلیل شرایط بد رشد زودرس اندازه گیری شد.
در بلوغ فیزیولوژیکی ، دوازده تپه مرکزی از هر زیر قطعه برای ارزیابی عملکرد دانه (Y) و رویشی بالاتر از زیست توده (YB) پس از یک فرآیند خشک کردن کنترل شده برداشت شد. عملکرد دانه بر اساس وزن خشک و بدون هیچ گونه تنظیم (یعنی 0٪ رطوبت) است. شاخص به نام افزایش شاخص عملکرد (G1 IJ ، G2 4J و G3 5J (؛ T5 T4) در مقایسه با دیگر) به بررسی اثر درمان لقاح اواخر محاسبه شد (T1؛ T2 و T3):

G1 ij = (Y ij - Y 1j ) / Y 1j
(1)

G2 4j = (Y 4j - Y 2j ) / Y 2j
(2)

G3 5J = (Y 5J - Y 3J ) / Y 3J
(3)

که در آن Y IJ عملکرد دانه ژنوتیپ J تحت درمان لقاح من (من = T4 و T5)؛ Y 1j عملکرد ژنوتیپ j برای T1 است (شاهد بدون استفاده از کود مربوط به عملکرد کشاورزان). Y 2J بودن عملکرد ژنوتیپ j برای T2 (عمل توصیه می شود از نظر میزان کود و زمان استفاده از آن)، Y 3J بودن عملکرد ژنوتیپ j برای T3، Y 4J بودن عملکرد آن برای T4 و Y 5J بودن عملکرد آن برای T5

2.4 تحلیل داده ها
تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از برنامه R ، نسخه 3.4.0 [ 41 ] انجام شد. برای آزمایش پاسخ چهار ژنوتیپ سورگوم غربی-آفریقای غربی به کود (NPK و اوره) در شرایط مختلف محیطی ، تمام داده های هر پارامتر با توجه به طرح بلوک کامل تصادفی مرتب شده در یک قطعه خرد و در طول مکانها و سالها ترکیب شده است [ 42 ]. داده ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند (ANOVA). میانگین درمان با استفاده از حداقل تفاوت معنی دار (LSD) در سطح 5٪ احتمال مقایسه شد.
بعلاوه ، شاخصهایی برای توصیف شرایط آزمایشی به شرح زیر تعریف شده است: (WLAF25) ، و (ب) محتوای N خاک قبل از کاشت.

3. نتایج

3.1 شرایط تجربی
شکل 1نمایش می دهد آب تجمعی ، میانگین دمای هوا ثبت شده در دو سایت (Nioro du Rip و Sinthiou Malème) طی دو سال. دما در سال 2016 نسبت به سال 2015 کمی بیشتر و در سینتو مالم نسبت به نیورو دو ریپ کمی بیشتر از سال بود. دما از تاریخ کاشت تا دهه 27 کاهش یافت و در آنجا کمی تا دهه 30 افزایش یافت (مربوط به پایان مرحله پر شدن دانه برای Faourou و Soumba و آغاز Fadda و Soumalemba) قبل از اینکه دوباره کاهش یابد. آزمایش آبیاری Nioro du Rip (N15-I) در سال 2015 مرطوب ترین (1155 میلی متر) بود ، و پس از آن Nioro du Rip 2016 آبیاری (N16-I ، 1111 میلی متر) ، Nioro du Rip 2015 دیم (N15-R ، 1045 میلی متر) ، Nioro du Rip 2016 Rainfed (N16-R ، 761 میلی متر) ، Sinthiou Malème 2015 دیم (S15-R ، 563 میلی متر) و آخرین Sinthiou Malème 2016 دیم (S16-R ، 447 میلی متر) (شکل 1 ) مقدار آب دریافتی از اواخر برنامه (به عنوان مثال ، مرحله گسترش ساقه) تا 25 روز پس از گلدهی (WLAF25) ، دوره حیاتی برای رشد گیاه و پر شدن دانه ، بسته به محیط (توزیع باران) و مدت زمان چرخه ژنوتیپ متفاوت است ( جدول 4 )

جدول 4. شاخص های توصیف کننده محیط ها.

شرایط آزمایشی همچنین از نظر محتوای نیتروژن در خاک بالای 30 سانتی متر متفاوت است ، که از 167 تا 235 کیلوگرم در هکتار متغیر است ، ما را وادار می کند دو شرایط حاصلخیزی خاک را در نظر بگیریم: محیط های دارای خاک N کمتر از 200 کیلوگرم در هکتار (کم N) و محیط های دارای محتوای N خاک بالاتر از 200 کیلوگرم در هکتار (بالا N) ( جدول 4 ).

3.2 تجزیه و تحلیل تعامل G * E * M
همه عوامل منفرد (ژنوتیپ ، محیط ، مدیریت) در P <0.05 ، روی کلیه متغیرها تأثیر معنی داری نشان دادند ( جدول 5 ). اثر متقابل E * M (به عنوان مثال ، مدیریت کود کود Environment) و اثر متقابل G * E (یعنی ژنوتیپ x Environment) تأثیر معنی داری بر عملکرد دانه و زیست توده اندازه گیری شده مختلف داشت. اثر متقابل G * M فقط بر روی تمام اندازه گیری های زیست توده تأثیر قابل توجهی دارد. اثر متقابل سه گانه G * E * M (به عنوان مثال ، مدیریت کود کود ژنوتیپ x محیط زیست) فقط بر عملکرد دانه تأثیر معنی داری گذاشت ( جدول 5 ).

جدول 5. تأثیر ژنوتیپ ، محیط و مدیریت کود بر عملکرد و زیست توده.

3.3 لقاح دیررس برای تقویت گیاه تحت فشار
شکل 3 اثر متقابل E * M با میانگین زیست توده و خطای استاندارد برای هر زمان نمونه گیری را نشان می دهد. در شکل 3 a گیاهان جمع آوری شده در پنجه زنی (B1) ، قبل از اولین استفاده از تیمارهای کود دیررس (به عنوان مثال ، ساقه ساقه) ، در T4 نسبت به T2 و در T5 نسبت به T3 دارای زیست توده (میانگین و نوار خطا) کمتری بودند. همه محیط ها این ثابت می کند که گیاهان سورگوم ، فارغ از اینکه ژنوتیپ ها قبل از طویل شدن ساقه کودی دریافت نکرده اند ، استرس داشته اند (تیمارهای T4 و T5). در S15-R ، زیست توده B1 برای همه تیمارها بسیار کم بود. حداکثر زیست توده B1 برای T4 در آزمایش N16-I (135 کیلوگرم در هکتار) بدست آمد در حالیکه حداکثر زیست توده B1 برای T5 (113 کیلوگرم در هکتار) در S16-R بدست آمد ( شکل 3 a). با توجه به داده های زیست توده B2 (شکل 3 ب) ، زیست توده پس از استفاده از کود دیررس (به عنوان مثال ، گلدهی کامل) جمع آوری شده ، گیاهان در T4 در سه آزمایش (N15-I ، N16-R و S16-R) از شش آزمایش در مقایسه با T2 تحت فشار باقی مانده اند. در محیط های دیگر ، تمام اندازه گیری های زیست توده برای تیمارهای T4 و T2 مشابه بود. با این حال ، شکل 3 b نشان می دهد که ، در همان زمان اندازه گیری ها ، ماده خشک تولید شده تحت T5 تنها در آزمایش N16-R کمتر از T3 بود. زیست توده هنگام برداشت (YB) نیز تحت تأثیر فعل و انفعالات محیط و کوددهی (E * M) قرار گرفت ( شکل 3)ج) زیست توده فراتر از سطح زمین در زمان برداشت در مقایسه با زیست توده اندازه گیری شده پس از اعمال دیررس (B2 در مرحله گلدهی کامل) به دلیل پیری کاهش یافته است. گیاه زیست توده کمتری تحت T4 در مقایسه با T2 فقط در N15-I تولید می کند. تحت T5 در مقایسه با T3 در N15-R ، N16-I و N16-R ( شکل 3 ج).

شکل 3. دینامیک زیست توده (میله ها و میله های خطا ( a ) قبل و ( b ) پس از استفاده از کود دیررس و ( c) هنگام برداشت) با توجه به روش های کود در محیط های مختلف ؛ N15-I: Nioro du Rip 2015 آبیاری با 1155 میلی متر آب ، N15-R: Nioro du Rip 2015 بارانی با 1045 میلی متر آب ، N16-I: Nioro du Rip 2016 آبیاری با 1111 میلی متر آب ، N16-R: Nioro du Rip 2016 Rainfed با 761 میلی متر آب ، S15-R: Sinthiou Malème 2015 باران با 563 میلی متر آب ، S16-R: Sinthiou Malème 2016 باران با 447 میلی متر آب. T1 = بدون کود ؛ T2 = 150 کیلوگرم در هکتار NPK (15-15-15) هنگام ظهور + 50 کیلوگرم در هکتار اوره (46٪) در پنجه زنی + 50 کیلوگرم در هکتار اوره در گسترش ساقه ؛ T3 = 75 کیلوگرم در هکتار NPK در هنگام ظهور + 25 کیلوگرم در هکتار اوره در هنگام پنجه زنی + 25 کیلوگرم در هکتار اوره در گسترش ساقه ؛ T4 = 150 کیلوگرم در هکتار NPK + 50 کیلوگرم در هکتار اوره در پسوند ساقه + 50 کیلوگرم در هکتار اوره در عنوان؛ T5 = 75 کیلوگرم در هکتار NPK + 25 کیلوگرم در هکتار اوره در پسوند ساقه + 25 کیلوگرم در هکتار اوره در عنوان.

علاوه بر این ، فعل و انفعالات G * E بر عملکرد زیست توده (YB) تأثیر می گذارد. حداکثر YB برای فاورو (3427 کیلوگرم در هکتار) ، سومالامبا (9178 کیلوگرم در هکتار) و سومبا (4961 کیلوگرم در هکتار) در آزمایش S16-R بدست آمد در حالی که فداد حداکثر زیست توده (7485 کیلوگرم در هکتار) را در N15-R داد. حداقل YB در آزمایش N16-R برای Fadda (3253 کیلوگرم در هکتار) ، Soumalemba (3542 کیلوگرم در هکتار) و Soumba (2057 کیلوگرم در هکتار) ثبت شد در حالی که برای Faourou (1589 کیلوگرم در هکتار) ، در S15-R کمتر بود آزمایش کردن YB نیز تحت تأثیر فعل و انفعالات G * M قرار گرفت ( شکل 4)) حداکثر زیست توده توسط Soumalemba تحت T2 و حداقل توسط Faourou تحت T1 تولید شد. عملکرد Fadda و Soumalemba تحت T4 بهتر از ژنوتیپ های دیگر بود. در حالی که فائورو بدون در نظر گرفتن درمان لقاح ، کمترین عملکرد ژنوتیپ را داشت و پس از آن سومبا دنبال می شد ، سومالامبا تحت T1 ، T2 ، T3 و T5 واکنش بهتری نشان داد. تعامل اصلی بین Fadda و Soumbalemba با توجه به پاسخ آنها به T4 است ، جایی که Fadda بهتر از Soumbalemba پاسخ داد ( شکل 4 ).

شکل 4. میانگین زیست توده دارای میله های خطا هنگام برداشت با توجه به ژنوتیپ ها و روش های کود. T1 = بدون کود ؛ T2 = 150 کیلوگرم در هکتار NPK (15-15-15) هنگام ظهور +50 کیلوگرم در هکتار اوره (46٪) در پنجه زنی +50 کیلوگرم در هکتار اوره در گسترش ساقه ؛ T3 = 75 کیلوگرم در هکتار NPK در هنگام ظهور +25 کیلوگرم در هکتار اوره در پنجه زنی + 25 کیلوگرم در هکتار اوره در گسترش ساقه ؛ T4 = 150 کیلوگرم در هکتار NPK + 50 کیلوگرم در هکتار اوره در پسوند ساقه + 50 کیلوگرم در هکتار اوره در عنوان؛ T5 = 75 کیلوگرم در هکتار NPK + 25 کیلوگرم در هکتار اوره در پسوند ساقه +25 کیلوگرم در هکتار اوره در عنوان.

3.4 لقاح دیررس از عملکرد دانه بهره مند شوید
کمترین عملکرد دانه (تفاوت معنی داری با T2 ، T3 و T4) برای T5 (کاربردهای دیررس مقادیر مشابه T3) و T1 (بدون کود) مشاهده شد ( شکل 5 ). همچنین ، ما دریافتیم که تیمار دیررس T4 و T5 (به استثنای N15-R و N16-R) عملکرد دانه بهتری نسبت به T1 (استراتژی های کشاورزان برای مواجهه با عدم قطعیت بارندگی) بدون در نظر گرفتن محیط (عملکرد 5 ) می دهد. علاوه بر این ، S16-R و N16-R بالاترین و کمترین (به ترتیب) دارای محیط بدون در نظر گرفتن تیمارهای لقاح بودند. با این حال ، همچنین می توانیم متوجه شویم که پاسخ عملکرد دانه به تیمارهای کود با توجه به محیط متفاوت است (اثر متقابل E * M ، شکل 5) به نظر می رسد N16-I نسبت به سایت های دیگر پاسخ بهتری نسبت به کود دیررس استفاده از کود دارد ( شکل 5 ). T5 در مرطوب ترین حالت عملکرد بهتری نسبت به T4 دارد (N15-I ، شکل 5 ). و عملکرد دانه T4 در محیط با پتانسیل پایین بالاتر از T2 است ، یعنی اگر عملکرد دانه T2 زیر 888 کیلوگرم در هکتار باشد ، متوسط ​​عملکرد دانه سورگوم در سنگال از 2012 تا 2016 (N16-I و N16-R ، شکل 5 )

شکل 5 عملکرد متوسط ​​دانه با میله خطا با توجه به محیط و روش کود. N15-I: Nioro 2015 آبیاری با 1155 میلی متر آب ، N15-R: Nioro du Rip 2015 بارانی با 1045 میلی متر آب ، N16-I: Nioro du Rip 2016 آبیاری با 1111 میلی متر آب ، N16-R: Nioro du Rip Rainfed 2016 با 761 میلی متر آب ، S15-R: Sinthiou Malème 2015 باران با 563 میلی متر آب ، S16-R: Sinthiou Malème 2016 باران با 447 میلی متر آب. T1 = بدون کود ؛ T2 = 150 کیلوگرم در هکتار NPK (15-15-15) هنگام ظهور + 50 کیلوگرم در هکتار اوره (46٪) در پنجه زنی + 50 کیلوگرم در هکتار اوره در گسترش ساقه ؛ T3 = 75 کیلوگرم در هکتار NPK در هنگام ظهور + 25 کیلوگرم در هکتار اوره (46٪) در پنجه زنی + 25 کیلوگرم در هکتار اوره در گسترش ساقه ؛ T4 = 150 کیلوگرم در هکتار NPK + 50 کیلوگرم در هکتار اوره در پسوند ساقه + 50 کیلوگرم در هکتار اوره در عنوان؛ T5 = 75 کیلوگرم در هکتار NPK (15-15-15) + 25 کیلوگرم در هکتار اوره (46٪) در پسوند ساقه + 25 کیلوگرم در هکتار اوره در عنوان. خط چین نشان دهنده عملکرد دانه آستانه برای سایت های با پتانسیل کم است.

علاوه بر فعل و انفعالات E * M و G * E ، ANOVA یک تعامل G * E * M قابل توجه نشان داد. عملکرد دانه از 100 تا 2578 کیلوگرم در هکتار با مقدار متوسط ​​1017 کیلوگرم در هکتار بود. بهترین پاسخ عملکرد دانه با T2 برای سومبا تقریباً در همه محیطها بدست آمد در حالی که برای Soumalemba ، با T2 در N16-R و S16-R ، T4 در N15-R ، N16-I و S15-R و T5 در N15 بدست آمد. -من. فاورو با T5 در S16-R ، با T4 در N16-R ، S15-R و S16-R ، با T3 در N16-I و با T2 در N15-I و N15-R بهترین عملکرد را داد در حالی که بهترین عملکرد برای Fadda با T3 در N16-R و S16-R بدست آمده است. با T2 در N15-I ، N15-R و S15-R و با T5 در N16-I ( شکل S1 ).
برای توضیح بیشتر این نتایج در مورد عملکرد دانه و منابع تغییر آنها به دلیل ژنوتیپ ، محیط (WLAF25 و پتانسیل سایت ، به عنوان مثال ، سطح کل N) و کاربردهای کود ، شکل 6 نشان می دهد به طور خاص تر افزایش عملکرد ناشی از کودهای دیررس برای انواع مختلف ژنوتیپ ها این نتایج ، سود (G 1 ) را به طور کلی با برنامه های دیررس نسبت به T1 (عملکرد کشاورزان) بدون در نظر گرفتن محیط تأیید می کند ( شکل 6الف ، ب) ما یک واکنش واضح از Soumbalemba در محیط های N بالا با شرایط پایان فصل خشک و Fadda در محیط های کم N با پایان مرطوب فصل (به ویژه با T5 ، یک برنامه دیررس با نصف دوز) مشاهده می کنیم. هنگام مقایسه T4 با روشهای توصیه شده تحقیق T2 (اثر لقاح تأخیری ، G 2 ، شکل 6 ج) ، هیچ مزیتی برای تأخیر لقاح برای Soumalemba و Soumba در خاک با محتوای N بالا ، صرف نظر از مقدار WLAF25 وجود ندارد ، در حالی که برای Faourou در آنجا وجود دارد هنگامی که WLAF25 به طور مستقل از محتوای N در خاک بیش از 600 میلی متر بود ، یک مزیت بود. در مورد Fadda ، عملکرد دانه بهتری با T4 در مقایسه با T2 فقط در خاکهای با محتوای N بالا با WLAF25 کمتر از 400 میلی متر داشت ( شکل 6)ج) سرانجام ، ضمن مقایسه اثر تأخیر برای نیمی از دوز توصیه شده (T5 در مقابل T3 ، G 3 ، شکل 6 d) هیچ مزیتی برای ژنوتیپ های زودرس (Faourou و Soumba) وجود ندارد ، به جز Faourou که آب کمی دریافت کرد (WLAF25 <400 میلی متر) بعد از استفاده دیر هنگام وقتی WLAF25 بدون توجه به محتوای N خاک بالاتر از 600 میلی متر بود ، Fadda به کوددهی تأخیری پاسخ داد. Faourou و Soumalemba داد عملکرد دانه بهتر تحت T5 در مقایسه با T3 اگر WLAF25 کمتر از 400 میلی متر در خاک محتوای N بالا بود و اگر WLAF25 محدوده از 400 تا 500 میلی متر در خاک کم N ( شکل 6 د).

شکل 6. به دست آوردن عملکرد با درمان های دیررس لقاح: مقایسه با روش های کشاورزان ، به عنوان مثال ، G1 ij ( a ) -T4 در مقابل T1 و ( b ) T5 در مقابل T1 ، زمان اثر باروری یعنی G2 4j ، ( c ) T4 در مقابل T2 و G3 5j ( د ) T5 در مقابل T3) ؛ WLAF25: آبی که از اولین کود کود دیررس تا 25 روز پس از گلدهی به میلی متر ثبت شده است.

4. بحث
در این مطالعه ، تأثیر دوزهای مختلف کود و تقسیم آن (کاربرد متداول و اواخر فصل) برای چهار ژنوتیپ متضاد سورگوم (انواع ترکیبی و گرده افشانی باز) در دو سال متوالی در Nioro du Rip و Sinthiou در شرایط مختلف بررسی شد. مالم در سنگال. نتایج نشان داد که فعل و انفعالات G * E و E * M تأثیر معنی داری بر زیست توده سطح زمین و عملکرد دانه داشتند. این امر از اهمیت هدف قرار دادن ژنوتیپ ها با توجه به محیط و متناسب سازی لقاح (زمان و دوز) با توجه به محیط پشتیبانی می کند. این نتایج با یافته های گزارش شده توسط نویسندگان دیگر مطابقت دارد [ 21 ].

4.1 اهمیت کود دیررس برای رشد رویشی ، به ویژه برای هیبریدها
در ابتدا تحت تیمارهای کود دیررس (T4 و T5) تحت فشار قرار گرفتند ، گیاهان پس از مصرف کود دیررس ، در اکثر محیط ها سرعت رشد را بدست آوردند (EKKG N15-R ، N16-I ، S15-R ، شکل 3 a ، b) که نشان می دهد تاخیر رشد همراه با نیتروژن استرس در آغاز مرحله رویشی را می توان بازیابی کرد. این نتایج همچنین حاکی از آن است که کود N دیرهنگام ظاهراً رشد رویشی را تحریک کرده است. ازت از طریق تقسیم سلول و بزرگ شدن سلول بر رشد گیاه تأثیر می گذارد [ 43] ، که در نتیجه ممکن است زیست توده گیاه را افزایش دهد ، به ویژه هنگامی که طویل شدن ساقه شروع می شود. پویایی تغذیه گیاه سورگوم به چرخه محصول بستگی دارد ، اما مراحل اولیه رشد مهم است. به عنوان مثال ، در مرحله نیمه شکوفایی سورگوم با طول چرخه حدود 100 روزه ، تقریباً 60٪ فسفر ، 70٪ نیتروژن و 80٪ پتاسیم طبق وندرلیپ قبلاً گرفته شده است [ 44 ]. در این مطالعه ، برنامه دیررس در آغاز طویل شدن ساقه رخ داده است ، بنابراین گیاهان هنوز می توانند حداکثر مواد مغذی را جذب کنند.
در مورد پاسخ ژنوتیپ سورگوم ، این مطالعه اهمیت در نظر گرفتن ژنوتیپ ها را در تجزیه و تحلیل شرایط برای استفاده از لقاح دیررس نشان داد. در واقع ، هر دو ژنوتیپ با چرخه کوتاه و بلند به لقاح دیرهنگام پاسخ داده اند ، اما ژنوتیپ های با طول چرخه طولانی از لقاح دیررس در مقایسه با ژنوتیپ های با طول چرخه کوتاه سود بهتری داشتند ( شکل 4 و شکل 6 ). نتایج ما با Kante و همکاران مطابقت دارد. [ 45] که عملکرد متغیر دانه در سورگوم در مالی را با توجه به نوع ماده ژنتیکی (هیبریدهای بلند ، کوتاه و چشم انداز) و اثرات متقابل شرایط محیطی گزارش کرد. علاوه بر این ، Fadda ترکیبی با توجه به شش محیط بدون در نظر گرفتن روش های کوددهی ، عملکرد بهتری نسبت به سایر ارقام برای عملکرد دانه نداشت اما برای تولید زیست توده عمل کرد. همچنین ، حتی اگر در این مطالعه ، Fadda همیشه بهترین عملکرد دانه را نداشته باشد ، همانطور که توسط Ndiaye و همکاران گزارش شده است ، همچنان یک نوع دو منظوره با عملکرد بالا در سنگال باقی مانده است. [ 46 ] و Ndiaye ، [ 47] که در آن هیبریدهای Fadda و Nielini به عنوان بهترین رقم عملکرد دانه و عملکرد زیست توده در یازده محیط طی 4 سال آزمایش مشخص شدند. مطالعه ما به این نتایج افزود ، Fadda ، از نظر تولید زیست توده ، نسبت به سایر ژنوتیپ ها نسبت به سایر کودهای کود دیرتر واکنش نشان می دهد ( شکل 4 ).

4.2 اهمیت کود دیررس برای عملکرد دانه ، به ویژه در سایت های با پتانسیل کم
استراتژی های به تأخیر انداختن کاربرد پایه ، هنگامی که با توصیه (دوز و زمان استفاده) مقایسه می شود ، عملکرد دانه در تولید سورگوم را تحت تأثیر قرار می دهد. هم افزایش (تا 175٪) و هم کاهش (تا 75٪) عملکرد دانه ثبت شد ( شکل 6 ج). این یافته اهمیت برنامه پایه مناسب (انتخاب زمان و دوز) را با توجه به زمینه نشان داد. زمان کود پایه برای کشاورزان حیاتی است زیرا هر کودی که آنها استفاده می کنند معمولاً پس از اولین علف هرز (3-5 هفته پس از کاشت ، تأخیر در مصرف) یا هنگام کاشت / ظهور طبق روش توصیه شده است. شکل 6نشان داد که کشاورزان بسته به ژنوتیپ ها ، میزان کود و محیط می توانند از برنامه پایه دیر بهره مند شوند. برنامه پایه باید هم نیاز گیاه به عناصر غذایی و هم شرایط مناسب رطوبت خاک را برای کاهش شستشوی مواد مغذی و افزایش کارایی استفاده از کود تأمین کند. به تأخیر انداختن کاربرد پایه در دوره کمبود عناصر غذایی و کاهش مقدار کود تأمین شده در زمان کم بودن گیاه می تواند در افزایش راندمان استفاده از کود م effectiveثر باشد [ 48 ]. این در مطالعه ما تا حدی تأیید شده است زیرا هم نرخ کامل (T4) و هم نیمی از (T5) اعمال شده در اواخر فصل عملکرد سودمندی را در سایت های پتانسیل پایین نشان داد ( شکل 5) عملکرد دانه با مصرف دیرهنگام متغیر بود ، اما نتایج نشان داد که عملکرد دانه با T4 (100٪ کود اعمال شده در اواخر فصل) از T2 (100٪ کود اعمال شده در زمان معمولی ، در اوایل فصل) برتر بود پتانسیل سایت برای T2 ( شکل 5 ) ، وضعیت معمول در سیستم های ورودی کم از منطقه سودانو-ساحلی. نتایج ما با ادبیاتی که گزارش کرده است افزایش عملکرد دانه در اثر کود دیررس با توجه به سال و مکان متفاوت است موافق است [ 49 ]. این یافته ها که تیمارهای کود دیررس در برخی از محیط ها بهترین عملکرد را داشتند (شرایط آبیاری ، بارندگی های مختلف ثبت شده و خاکهایی با پتانسیل متفاوت) قبلاً در سورگوم در مناطق خشک هند گزارش شده است [ 28] ، روی گندم دوروم در مناطق معتدل دشت شمال غربی ایتالیا [ 29 ] و برنج در منطقه دشت فیلیپین [ 32 ]. به همین ترتیب ، Sanz Rozas و همکاران. [ 50 ] دریافت که کود نیتروژن در مرحله 6 برگ رویشی در مقایسه با کاربرد نیتروژن در کاشت ، عملکرد دانه را حدود 3 تا 22 درصد افزایش داد ، عمدتا در میزان پایین تر N (70 و 140 کیلوگرم در هکتار در مقابل 210 کیلوگرم در هکتار). Sitthaphanit و همکاران [ 48 ] گزارش داد که به تعویق انداختن برنامه پایه به 7-15 روز پس از ظهور ، عملکرد دانه ذرت را در مقایسه با برنامه قبل از کاشت در خاکهای شنی تحت رژیم های بارندگی زیاد ، حدود 30 تا 37 درصد افزایش داد. مطالعه ما این یافته ها را تأیید می کند.
علاوه بر این ، تیمار کود T5 ، 50٪ دوز توصیه شده کود در اواخر فصل اعمال شده بهتر از T4 (100٪ دوز توصیه شده کود در اواخر فصل اعمال شده) در مرطوب ترین شرایط یعنی N15-I ( شکل 5 ) احتمالاً به این دلیل که دوز بیش از حد نیتروژن تحت T4 در خاک ماسه شسته می شود. این نتیجه نشان می دهد که در شرایط مرطوب تر ، مقدار کود کاهش یافته در اواخر فصل بیشترین سود را خواهد داشت. این نتیجه با Mon و همکاران سازگار است. [ 22] که اثرات متقابل کود و نیتروژن آبیاری بر عملکرد دانه گندم دوروم را نشان داد که در آن کود N (در مراحل طولانی شدن ساقه و قبل از بوته اعمال می شود) پاسخ عملکرد دانه به آبیاری در خاک لوم شنی را بهبود بخشید. علاوه بر این ، در Sinthiou Malème 2015 ، جایی که فصل بارانی شروع کندی داشت ( شکل 1 ب) ، تیمارهای کوددهی دیررس عملکرد دانه بهتری را نشان دادند ( شکل 5 ) که فرضیه اول ما را تأیید می کند که کود دیررس در شرایط دیم با توزیع بارندگی خوب مفید است. بعد از شروع کند باران
در آخر ، تنوع در شرایط تجربی ما علاوه بر کود و اثر متقابل آب مورد مطالعه ، نتایج ما را تحت تأثیر قرار داده و ترسیم برخی استنباط ها را دشوار می کند. به عنوان مثال ، ما متوجه شدیم که کمترین محیط بارانی (S16-R) بهترین عملکرد دانه و کمترین عملکرد را در محیط با بارندگی کافی مشاهده کرد (N16-R ، 761 میلی متر شکل 5 ). این را می توان با تأثیرات مثبت درصد مهمتر اجزای ریز خاک (3/8 درصد لجن و 8/8 درصد خاک رس ، جدول 1 ) که باعث حفظ بهتر رطوبت خاک می شود ، توضیح داد . با این حال ، در حالی که تجزیه و تحلیل کوواریانس انجام می شود ( جدول S1) برای جدا کردن این اثر از بافت خاک (درصد سیلت به عنوان متغیر) از سایر عوامل در محیط آزمایش شده ، احتمال اهمیت در 5 did برای همه متغیرها تغییر نکرد ، و از این رو ما بافت خاک را به عنوان یک متغیر در نظر نمی گیریم تحلیل ما توجه به این نتیجه مهم است زیرا ممکن است در توضیح پاسخ عملکرد دانه به کود دیررس در مکانهای کم پتانسیل نقش داشته باشد.

5. نتیجه گیری ها
این مطالعه تأیید کرد که مدیریت کود برای تولید سورگوم در منطقه سودانو-ساهلیان باید نرخ کوددهی و زمان استفاده را با توجه به چرخه ژنوتیپ ، محتوای قبلی N خاک و توزیع باران به منظور بهینه سازی عملکرد دانه و زیست توده ترکیب کند. میزان کود و زمان استفاده از آن تأثیر معنی داری بر رشد گیاه (پویای زیست توده) داشت. برنامه دیرهنگام ، زیست توده گیاه را قادر می سازد تا در همان ابتدا دوباره به همان سطح برگردد. این نشان می دهد که به تعویق انداختن کاربرد پایه تا طولانی شدن ساقه همچنان می تواند برای گیاهان مفید باشد. همچنین ، این مطالعه نشان داد که Fadda ، یک ماده ترکیبی ، نسبت به سایر ارقام برای تولید زیست توده به کودهای مختلف واکنش نشان داد و در مرحله رویشی به کاربرد دیررس سود بیشتری داد.
میزان کود کاهش یافته در اواخر فصل (T5) نسبت به میزان کامل اعمال شده در اواخر فصل (T4) برای عملکرد دانه در مرطوب ترین شرایط سودمندتر بود ، که نشان می دهد کودهای زیادی در شرایط مرطوب استفاده نشود. تیمار کود دیررس (T4) عملکرد دانه بالاتری نسبت به روش توصیه شده (T2) در محیط با پتانسیل عملکرد پایین (عملکرد دانه با T2 <888 کیلوگرم در هکتار ، میانگین کشوری از 2012 تا 2016 در سنگال) داد. به نظر می رسد اگر بعد از استفاده از آب (400 میلی متر) مقدار زیادی آب دریافت کنند ، همه ژنوتیپ ها به دیرهنگام شدن جواب می دهند. با این حال ، ارقام چرخه طولانی (سومالبا) در خاک با محتوای کم N پاسخ بهتری دارند ، در حالی که هیبریدها (Fadda) بدون توجه به نوع خاک ، به کوددهی دیررس (مقدار کود کم) بهتر پاسخ می دهند.
نتایج حاصل از کار حاضر برای طراحی استراتژی های کاربرد کود در مناطق نیمه خشک یا خشک مانند ساحل که با عدم قطعیت بارندگی و کمبود مواد مغذی در خاک مشخص می شود ، مفید است. با این حال ، برای ارائه توصیه های کوددهی به کشاورزان بر اساس پیش بینی های آب و هوا ، ارزیابی یک مدل شبیه سازی محصول پویا برای تولید مثل این نتایج اصلی نیز مهم خواهد بود و از این رو ، چندین استراتژی باروری برای سورگوم در مناطق نیمه خشک یا خشک را کشف کنید.
منبع : www.mdpi.com

کود مناسب رشد و عناصر ریز مغذی ( میکرو ) سورگوم:
مشخصات کود های میکرو
یکی از صدها خدمات مجموعه ی بزرگ پارادایس تهیه و بسته بندی بهترین نوع کودهای میکرو می باشد ، که تهیه نمودن آن برای شما دوستان عزیز به علت سنگین بودن وزن بسته های آن (25 کیلوگرم ) هزینه بر و گاهی اوقات غیرممکن است .
میکرو المنت ها یا عناصر یا عناصر کم مصرف ( ریز مغذی ها ) مانند :
آهن ، روی ، منگنز ، مس ، بور ، مولیبدن و کلر گیاهان مختلف برحسب نیاز و با توجه به نتایج آزمایشات خاک و برگ به کود های فوق نیازمند خواهند بود . ادامه مطالب کلیک کنید .
جایگاه میکروالمنت در تولیدات کشاورزی :
با وجود این که گیاهان به شکل واضحی به کود های ماکروالمنت ها نیازمندند ، اما کودهای میکروالمنت یا ریز مغذی ها علی رغم نیاز کم گیاهان جایگاه ویژه ای در تولیدات کشاورزی دارند لذا از آنها به عناصر خرد با تاثیرات مکان یاد میشود.

کود مناسب رشد و عناصر درشت مغذی ( ماکرو) سورگوم:
مشخصات کود های ماکرو
در این قسمت از بانک اطلاعاتی مجموعه ی پارادایس نظر شما را به توضیحاتی هر چند مختصر توسط متخصصان این مجموعه در رشته ی کشاورزی و کود شناسی در رابطه با کود های ماکرو بستته بندی شده توسط این مجموعه جلب می نماییم .
معرفی عناصر کود ماکرو :
کودهای ماکرو موضوع بحث ما را تشکیل می دهند این کودها از مجموع سه عنصر : ازت ، فسفر و پتاسیم به نسبت های مختلف و متناسب با زمانبندی رشد و باروری گیاه تشکیل میشود .

حال برای درک هرچه بیشتر تاثیر این کودها نظر شما را به تاثیر هر یک از این عناصر به تنهایی بر روی گیاهان و درختان جلب می نماییم : جهت مطالعه ادامه مطالب کلیک کنید .

کود مناسب تقویت محصول و گلدهی ( پتاس بالا ) سورگوم :

تغذیه گیاهان شامل چندین مرحله می باشد، مرحله رویشی ، نمو و گلدهی، گیاهان برای رشد به ازت برای ریشه دهی و شروع سوخت و ساز و پتاسیم مسئول خیلی از وقایع فیزیولوژیک گیاه می باشد. گیاهی که وارد فاز گلدهی نمی شود، به خاطر رشد رویشی ناشی از مصرف کود ازته یا ضعف عمومی گیاه می باشد. فاز رویشی ناشی از استفاده از ازت باعث آبدار شدن بافت گیاه شده و نسبت C/N را کمتر یا به زبان ساده پوست به گوشت را بیشتر میکند، و همین عامل باعث می شود گیاه شما بزرگ و قوی شده ولی به شما گل نمی دهد ! با دادن کودهای گلدهی میزان گوشت را بیشتر کرده و از شیره گیاهی کاسته می شود. همین امر موجب افزایش گلدهی در همه گیاهان می شود. برای افزایش کیفیت گلها باید هنگام اتمام عمر گل ، غنچه های خشک شده رو از ته بچینید ، تا انرژی گل روی تولید بذر متمرکز نشود ! همینطور برای افزایش کیفیت گلدهی باید از مکمل های غذایی استفاده نمود ، از آنجایی که جذب مواد غذایی و کودهای شیمیایی تابع اسیدیته ی خاک می باشد و درصورت بالاتر رفتن اسیدیته خاک از 7 ، برخی از مواد غذایی قابلیت جذب خود را از دست می دهند  جهت کسب اطلاعات بیشتر و طرح سوال کلیک کنید .

جهت خرید انواع محصولات کشاورزی اعم از کود ، سم و اقلام کلیک کنید .

جهت بازدید از ویدئو های آموزش کشاورزی رایگان کلیک کنید .