پنج تا از سفرنامه نویسان مشهور ایرانی را نام ببرید

Question

بازدید از مرکز آموزشهای رایگان ویدئویی
بازدید از تولیدکنندگان ایران

marzieh sagheb alizadeh · Accepted Answer

ناصر خسرو
ناصر خسرو از جمله سفرنامه نویسان ایرانی، شاعر، فیلسوف، جهانگرد و حکیم ایرانی است که در سال ۳۹۴ ه.ق متولد شد. سفرنامه ناصر خسرو گزارش از یک سفر ۷ سال هاست که او در آن از شهرهایی نظیر مرو، سرخس، نیشابور، بسطام، دامغان و قزوین عبور کرده است و سپس به سمت وان، ارزن، حلب، بیروت، قاهره و … می رود. او بخش های گوناگونی را در این سفرنامه آورده است که می توان از جمله آن ها به موارد زیر اشاره کرد:

زندگی در مرو
 	مرند، هسودان، خوی، برکری، وان، اخلاط و بطیس
 	قرول و مرد عرب شصت ساله
 	صیدا
 	مسجد قدس و جوانب آن
 	آسایش در مصر
 	لردگان و لنجان
 	سرخس، مروالرود، باریاب و سنگلان

منصور ضابطیان
ضابطیان متولد ۱۳۴۹ در تهران است و یکی از سفرنامه نویسان معاصر ایرانی به حساب می آید. او علاوه بر سفرنامه نویسی به روزنامه نگاری، کارگردانی، مری گری و تهیه کنندگی مشغول است. از جمله مجلات و روزنامه هایی که منصور ضابطیان برای آن ها کار کرده می توان به چلچرا؛ گزارش فیلم و کلک اشاره کرد و برنامه معروفی که او تولید کرده است به «رادیو هفت» شناخته می شود. سفرنامه های مشهور او عبارتند از:

مارک و پلو
 	مارک دو پلو
 	برگ اضافی
 	سباستین
 	چای نعنا

محمدعلی اسلامی ندوشن
ندوشن، حقوق دان و قاضی پیشین، استاد ادبیا و نویسنده ایرانی است که در سال ۱۹۲۵ به دنیا آمد. او بیشتر زمان زندگی خود را صرف تحقیق آثار علمی و ادبی ایران کرده و از خود کتاب ها و سفرنامه های گوناگونی به جای گذاشته است. او که در ایران سفرهای گوناگونی انجام داشته و همچنین کشورهای جهان را دیده است، یکی از سفرنامه نویسان ایرانی محسوب می شود که برخی از آثار او عبارتند از:

صفیر سیمرغ
 	آزادی مجسمه
 	در کشور شوراها
 	کارنامه سفر چین

میرزا صالح شیرازی
او یکی از اولین دانش آموختگان ایرانی در اروپا بود که در میان سفرنامه نویسان ایرانی شناخته می شود. میرزا صالح شیرازی در سال ۱۲۳۰ به همراه چند تن دیگر از تبریز به انگلستان فرستاده شد و در این میان سفرنامه خود را نوشت.
هوشنگ گلشیری
نویسنده معاصر ایرانی که در سال ۱۳۱۶ به دنیا آمد، هوشنگ گلشیری، یکی از محبوب ترین نویسنده های ایران محسوب می شود. او مجموعه داستان های کوتاهی نیر مثل همیشه، نمازخانه کوچک من، داستان های بلندی مانند شاه سیاه پوشان و رمان هایی از جمله شازده احتجاب و بره گمشده راعی را عرض کرده است. در این میان، یکی از کارهای او که به قول خودش «به ظاهر سفرنامه» است، با نام آینه های دردار معروف است.